Het Franse deel van het Caribische eiland Sint Maarten verarmt; het Nederlandse deel wordt juist steeds rijker. Franse politici zijn boos. “Dit kan niet voortduren, we moeten iets doen.”
Volgens een Franse parlementscommissie verrijkt het Nederlandse deel, in het zuiden, zich over de rug van het Franse deel in het noorden. “Het Nederlandse en het Franse deel zijn twee compleet verschillende economieën, zonder dat er een grens of douane is”, zegt commissievoorzitter René Dosière.
Koopkracht
Sint Maarten werd in 1648 in het Verdrag van Concordia in tweeën gedeeld. Er kwam vrij verkeer van mensen en goederen. En dat breekt de Fransen nu op. “Al het geld dat Frankrijk in het Franse deel van het eiland stopt, komt terecht in het zuidelijke gebied dat deel uitmaakt van het Nederlandse koninkrijk”, verklaart Dosière.
Het Franse deel maakt onderdeel uit van de EU; het Nederlandse deel niet. “In het Hollandse Sint Maarten zijn de regels soepeler, de lonen en belastingen lager en de producten goedkoper.” In het Franse deel wordt bovendien de euro gebruikt, in het Nederlandse de dollar.
Franse ambtenaren wisselen hun salaris, dat in euro’s wordt uitgekeerd, meteen om tegen gunstige wisselkoersen in het zuiden. Volgens Dosière doen duizenden Fransen dat iedere maand. Daarmee winnen ze 30 procent aan koopkracht.
Ze geven hun geld ook uit in het Nederlandse deel, omdat alles daar veel goedkoper is. Steeds meer Franse ondernemers vertrekken naar het Nederlandse deel om daar geld te verdienen.
Het geld uit de Franse staatskas gaat dus naar het Nederlandse deel, concludeert de parlementscommissie. Frankrijk subsidieert de ontwikkeling van Nederland op Sint Maarten.
Migranten
Een ander probleem is dat het Franse deel ongewild wordt opgezadeld met migranten. “De migranten komen binnen via het Nederlandse deel, want daar wordt nauwelijks gecontroleerd”, vertelt Dosière. “De Nederlandse agenten weten dat de migranten toch doorreizen naar het Franse deel, omdat ze daar makkelijker onderwijs, gezondheidszorg en een uitkering krijgen.”
Volgens Dosière haalt de Nederlandse regering haar schouders op en wil die niet meewerken aan verandering. “Als er niets gebeurt, kan Frankrijk niet anders dan het verdrag van Concordia opzeggen. Desnoods komen er echte grenzen op Sint Maarten met controles en visa.”