There is institutional racism, and a solution: less intuition and more accountability Since Friday, June 12, 2020, someone has been standing here every day on Dam Square in Amsterdam with the sign: “As long as there is institutional racism, someone will be here.” To combat institutional racism in the Netherlands, more control is needed and we must rely less on our intuition, say researchers from the Knowledge Platform Integration & Society (KIS). They conducted research into structural discrimination on behalf of the four largest municipalities. Copy the link of the article Robin Goudsmit14 April 2021, 1:00 Is there institutional racism in the Netherlands, and how can we possibly eliminate it? With these questions, the four largest municipalities recently turned to Knowledge Platform Integration & Society (KIS), an institute that conducts social research on behalf of governments and organizations. An analysis of existing scientific literature, published by KIS on Wednesday, now shows that there is institutional racism in two “domains” in the Netherlands. Both on the housing market and on the labor market, people with a non-Dutch background have fewer opportunities than their white compatriots.null According to Hanneke Felten, KIS researcher, it can no longer be denied that there are racist structures in the housing and labor market. “There it was objectively established that Hans has better chances than Mohammed, for example by sending identical CVs to employers with different names above them.” ‘It was not meant like that’ In two other areas, education and in the police force, there are “strong indications” of institutional racism. Felten: “The striking thing about these sectors is that a lot is known about individuals who have experienced racism, but that objective research is lacking”. Felten thinks it is important that this research will continue. “You can actually see that in all areas where such research is set up, it appears that institutional racism exists.”  Since June last year you can meet them on the Amsterdam Dam: people who campaign on their own against “systemic racism”. Under the heading “As long as necessary” they aim to come to Dam Square until systemic racism has been eradicated. The activists alternate every hour; according to the organization hundreds of people have now participated. From October, there will only be action on Friday and Saturday, but from June 12 the one-man demonstration will also be held for one week on other days. But, say the researchers, it is indeed possible to do something about the racism problem within organizations and institutions. Above all, they argue for more accountability on the part of individuals. KIS researcher Amma Asante: “In the social discussion about institutional racism, the emphasis is often on intention.” Discrimination is not explored further if individuals declare they “did not intend it that way.” “I would argue in favor of disregarding intention. Because just because someone did not intend something that way, cannot mean that no responsibility has to be taken. ” Her colleague Felten agrees. “The most important solution is to make individuals and organizations more accountable in situations where prejudices can play a role. Because when you look at psychological research, most people, especially from socially dominant groups, have a bias; we are all racist to some extent. ” The feeling is often wrong Racism can be countered by giving less space to intuition and gut feeling; that is what those prejudices play at, says Felten. “So: if a cop stops someone, he must have a better explanation than: this dark boy was walking through a chic white neighborhood with a cap and I had a bad feeling about it.” But is not being able to properly practice professions such as teacher and agent based on good intuition and a certain sense of intuition? Yes, Felten nods, we often think that. “In practice, our feeling is often wrong.” Extra control can therefore not hurt. “It is good to be encouraged to check yourself. So that you start to ask yourself: did I really see what I saw? ”
Er is institutioneel racisme, én een oplossing: minder intuïtie en meer verantwoording
Om institutioneel racisme in Nederland tegen te gaan, is meer controle nodig en moeten we minder vertrouwen op onze intuïtie, stellen onderzoekers van Kennisplatform Integratie & Samenleving (KIS). Ze deden onderzoek naar structurele discriminatie in opdracht van de vier grootste gemeenten.
Is er institutioneel racisme in Nederland, en hoe bannen we het eventueel uit? Met deze vragen stapten de vier grootste gemeenten onlangs naar Kennisplatform Integratie & Samenleving (KIS), een instituut dat maatschappelijk onderzoek doet in opdracht van overheden en organisaties. Uit een analyse van bestaande wetenschappelijke literatuur, die KIS woensdag publiceert, blijkt nu dat er in twee ‘domeinen’ in Nederland sprake is institutioneel racisme. Zowel op de woningmarkt als op de arbeidsmarkt hebben mensen met een niet-Nederlandse achtergrond minder kansen dan hun witte landgenoten.null
Volgens Hanneke Felten, KIS-onderzoeker, valt niet meer te ontkennen dat op de woning- en arbeidsmarkt sprake is van racistische structuren. “Daar is objectief vastgesteld dat Hans betere kansen heeft dan Mohammed, door bijvoorbeeld identieke cv’s naar werkgevers te sturen met verschillende namen erboven.”
‘Het was niet zo bedoeld’
In twee andere domeinen, onderwijs en bij de politie, zijn ‘sterke aanwijzingen’ voor institutioneel racisme. Felten: “Het opvallende aan die sectoren is dat er wel veel bekend is over individuen die racisme hebben ervaren, maar dat objectief onderzoek ontbreekt”. Felten vindt het belangrijk dat dit onderzoek er nog wel komt. “Eigenlijk zie je dat in alle domeinen waar zo’n onderzoek wordt opgezet, blijkt dat institutioneel racisme bestaat.”
Maar, stellen de onderzoekers, het is wel degelijk mogelijk om iets te doen aan het racismeprobleem binnen organisaties en instituten. Ze pleiten vooral voor meer verantwoording van individuen. KIS-onderzoeker Amma Asante: “In de maatschappelijke discussie over institutioneel racisme wordt vaak de nadruk gelegd op intentie.” Discriminatie wordt niet verder onderzocht als individuen verklaren het ‘niet zo te hebben bedoeld’. “Ik zou ervoor willen pleiten om intentie buiten beschouwing te laten. Want dat iemand iets niet zo bedoeld heeft, kan niet betekenen dat er dan geen verantwoordelijkheid hoeft te worden genomen.”
Haar collega Felten beaamt dat. “De belangrijkste oplossing schuilt erin individuen en organisaties meer verantwoording te laten afleggen in situaties waarin vooroordelen een rol kunnen spelen. Want als je kijkt naar psychologisch onderzoek, hebben de meeste mensen, vooral uit maatschappelijk dominante groepen, een bias; we zijn allemaal in meer of mindere mate racistisch.”
Het gevoel heeft het vaak mis
Racisme is tegen te gaan door minder ruimte te geven aan intuïtie en onderbuikgevoel; daar spelen die vooroordelen namelijk op, stelt Felten. “Dus: als een agent iemand staande houdt, moet hij een betere uitleg hebben dan: deze donkere jongen liep met een petje door een chique witte buurt en ik had er een slecht gevoel bij.”
Maar berust het goed kunnen uitoefenen van beroepen als docent en agent niet juist op een goede intuïtie en een zeker fingerspitzengefühl? Ja, knikt Felten, dat dénken we vaak. “In de praktijk heeft ons gevoel het vaak mis.” Extra controle kan daarom geen kwaad. “Het is goed aangemoedigd te worden om jezelf te checken. Zodat je jezelf gaat afvragen: heb ik echt gezien wat ik heb gezien?”